Ja, det høyrest utruleg ut, men eg skal forklare.
Torsdag, trur eg, sat eg på rommet mitt og prata i telefonen med Henriette då nokon banka på døra. Eg tenkte at vedkommande fekk banka til knokane vart pulver, for når eg telefonerar åpnar eg ikkje dører for folk. Etter telefoneringa oppdaga eg at eit ark var skyvd under døra mi. Der stod det om ei bok om borgarkrigen som skulle presenterast her på huset i kinosalen klokka 10 søndag, og det var berre å komma. Eg planla å sove på denne tida, så eg kasta den greitt i avfallskorga. Og ferdig med det.
No stod eg tidleg opp denne søndagen, det skal eg ha. Klokka ti sånn circa var eg her nede og sjekka eposten og kjøpte meg ein kaffi, og på veg oppatt vart eg møtt ved heisen av ein ung mann med dress og slips som lurte på om eg ikkje var interessert i å høyra foredraget om boka. Det var eg eigentleg ikkje, men samtidig var eg ikkje så lysten på å gå oppatt på rommet mitt, som på denne tida av døgnet allereie held 30 grader. Til slutt gav eg etter og tenkte at eg kunne gå att etter 10 minutt, om det ikkje var interessant. Hm... Eg gjekk etter 30 minutt, men det var ikkje interessant i det heile tatt. Berre mykje turrprat om ein spanjol som hadde vore i den spanske borgarkrigen og kva han stod for, og det var eigentleg det eg greidde å få med med, for eg var tørst og dehydrert og trøytt, og ikkje klar for å læra noko som helst. Dei andre som var der var i uhyre liten grad studentar boande her på huset. Eg tykte det lukta svidd av foredraget, dei altfor venlege folka i dress og slips, for ikkje å snakka om bordet som stod utanfor kino-/foredragssalen som hadde bøker med misteinkjeleg raudt omslag og like misteinkjelege titlar. Det politiske manifestet til Marx var og der. Hm... På veg ut døra var det ein ung mann som helste på meg, og når eg var ute av rommet hadde han forsyne meg fulgt etter meg. Igjen: hm... Han lurte på kvar eg var fra og kvar eg studerte, og sjølvsagt kva eg syns om foredraget. Eg sa det var turt og at eg fekk med meg minsteparten av det som vart fortalt. Han skjønte at det var vanskeleg, men når det gjalt informasjon hadde dei mykje å by på, ja faktisk arrangerte dei møter rett borti hogget sånn av og til. Meget hm...! Han lurte på kva navnet mitt var, og det noterte han på ein lapp. Det vil seie, han noterte følgjande: Fornamn: Odd; etternamn: Byorn. Så fekk han nummeret mitt, slik at han kunne ringja meg og minna meg på når desse møtene er. Det fekk han, men eg trur eg kom i skade for å bytta ut minst eitt siffer. Eit hendeleg uhell!
Etter på gjekk eg strake vegen inn på datarommet for å skriva ned dette. Og her er eg. Og klokka 14 bør pinadø kinosalen vera rydda for ideologiar og raude slips, for då skal eg sjå Formel 1! Så kommunistisk er eg.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar