Litt om hausten og anna skit

Det er tydeleg at det er haust i Bergen, men ikkje så tydeleg som i fjor. Då hugsar eg at det regna konstant i 4 månader og BA skreiv berre om nedbørsrekorden som skulle hem. I år er det eigentleg ikkje betre, for BA skriv berre om gullet som har komme hem og eg vil heller drukna meg i ein sølepytt enn å måtte halde ut alle desse mentalt utfordra som går rundt i byen midt på natta iført brann-klede og brølar. Eg bur eit stykke unna stadium, men ikkje langt nok til at eg får lese i fred. Det er forresten stort sett det eg gjer på den "nye" hybelen min: les. Eg les ganske bra, og når eg ikkje les lagar eg meg kaffi eller ser Seinfeld på pc-en, omgjort til ein slags heimekino i latterleg format, og drikk vørterøl. Knut var på besøk hindagen og påpeikte kor tøft det var at eg hadde kjøleskapet rett attmed sofaen. Eg har forresten klart å lirka meg på internett eit par gonger ved å benytta meg av dei usikra trådlause nettverka i området. Eg har dog ikkje klart dette i det siste.

(Sydnesplassen, der eg har undervisning tirsdagar)

No tek eg stort sett buss til og frå universitetet, og det med bergensbussane er eit kapittel for seg sjølv. Det er heilt fascinerande å sjå nokre av dei typane som sit på bussen min opp til Solheimsviken. Mange raude nasar, dårleg barbering og utsletne gummistøvlar. Det er litt kontrastfylt å deretter ta bussen til Bønes (der svigers bur), for det verkar som det berre er 14 år gamle jenter i joggebukse og kvit jakke som tek bussen i den retningen. Nok om det. I går morgon gjekk eg frå hybelen til Henriette på Gyldenpris og over brua. Til beins, må vite. Eg hadde ikkje paraply, og eg tenkte det skulle gå bra: eg såg nemleg ei mengd nedbørsskyer i retning Sotra, men dei var enno på avstand. Når eg var nøyaktig midt på brua byrja det å hagle, ikkje ei lita skur heller. Midt på brua er ein fullstendig ute av stand til å forsvare seg mot vêr og vind, faktisk er forholda der, midt over Puddefjorden, mykje verre. Eg måtte finne meg i å bli piska av haglet slik at det faktisk gjorde vondt heilt til eg kom meg over på andre sida og kunne søkje tilflukt i eit busskur. Drit, altso. Oppe i 5055 White Trash, der eg bur, regnar det faktisk ikkje særleg mykje. Merkeleg dette.

(Dette er hagl!)

Til slutt ei unyttig historie. Eg tok meg nett ein tur på toalettet, som me jo alle må iblant (særleg etter 3 desiliter kaffi). Eg hadde ikkje før komme meg inn i båsen min før to handverkarar som jobbar i bygget (fakultetsbygget er under ein slags oppussing, og det på skyhøg tid) kom inn. Dei valde å nytte to toalett som ligg rett ved sidan av kvarandre, slik at dei kunne halde samtalen i gang. Eg fekk ufrivillig med meg samtalen, her rekonstruert:

- Har du toalettpapir inne hjå deg?

- Ja.

- ... ja... eg og. Hø-hø-hø.

(Den eine urinerar)

- Dette orkar eg ikkje å høre på. Eg må ta på hørselsvernet med radio på.

- Haha.

Urinatøren forlot deretter, men vaske seg på hendene gjorde han ikkje. Eg skal leggje til at handverkar nr. 2 fekk ein telefon etterpå. Ringetonen på mobilen hans var av typen danseband. Heller ikkje han vaska seg på hendene når han var ferdig.

No har eg fortalt nok for eit par veker. Eg har nett innsett at etter denne veka er det berre to veker med undervisning att. Eg må sjå til å lære noko.

Faen altso!

Som tidlegare omtala bestilte eg for ei kort tid tilbake nokre pc-greier. Skjermen og høgtalarane fekk eg på torsdag, medan eg måtte returnere på postkontoret for å hente dvd-rom’en på laurdag, sidan den hadde havna på Minde. Det vitnar jo om slett arbeid når postnummeret 5055 tilhøyrer Solheimsviken i Bergen og dei presterar å sende den til postkontoret på Minde i god tru om at dei gjer ein god jobb. Det kan hende at dei gjorde det på rein faen òg, ingenting skal vera sagt sikkert når det gjeld posten. På laurdag var ikkje pakka komen og eg fekk beskjed om at tysdag var dagen. Det var eg så dum at eg trudde på og gløymte heilt kor dårleg det norske postvesenet faktisk er. I dag, tysdag, var eg nedom att for å hente denne fordømrade pakka, men den var ikkje komen. Dama bak disken tykte det var snodig og skreiv ut pakkesporinga: det viste seg at desse lavtståande amøbane på posten har sendt den i retur til Oslo. Faen ikkje rart eg blir forbanna.

– Send pakka til postkontoret på Danmarksplass!
– Ok, me sender den til Oslo!

I morgo skal eg pakkespore alt eg orkar og eg går ikkje på postkontoret før eg er bom sikker på at pakka er der. Og er den ikkje der skal eg gje så mykje kjeft at posten må henta inn eit heilt kriseteam med psykologar for sine ansette. Idiotar.

Nok om det. I går gjekk eg til universitetet og i lunsjpausen gjekk eg ned til Bystasjonen og kjøpte meg eit busskort. Eg antek at det er lett å tolke dette. Det er ikkje snakk om at eg gidd å trakka omkring i slik ulendt terreng fram til jul, eg skal ta buss. Det stemmer, fram til jul. Henriette reiser til England rett over jul og flyttar ut frå studenthybelen sin rett før jul, etter eksamenane. Då flyttar eg inn der og blir buande til ho er vel attende. Då kan me heller finna oss ein plass der me kan bu ilag. Me var i dag på Fantoft (!) og skreiv under ein framleigekontrakt, og dermed må eg flytta allereie om to månader. Ganske nøyaktig faktisk, me har planar om den 17. desember. Eg har siste eksamen den 14. og rekk slik sett både å flytte og å hogge grantre heime. Staden eg bur på no er ikkje uuthaldeleg, men det er kjedeleg når det er utetemperatur på gangen, badet og kjøkenet. Eg har ein billig gradestokk, den skal eg henga ut i gangen no berre for å sjå kva resultatet blir. På studentboligane på Gyldenpris er det mykje finare, større og meir moderne, eg har eige bad i leiligheita og dusjen er på same stad (i motsetning til her), og det er billigare. Tilgang til internett får eg òg, og eg slepp å betale nettleige til BKK, eg unnar dei fint lite. Kabel-tv er det dessutan og, pluss at det er mykje nærare fakultetet mitt. Like attmed fakultetet opnar dessutan snart det nye studentsenteret, og eg er sugen på å byrje å trene att. Det er vanskeleg å få til her, ettersom det nærmaste treningssenteret ligg nede på Danmarksplass og kostar ca. 400 kroner i månaden for studentar. Ikkje aktuelt. Hjå studentsamskipnaden kostar tilsvarande 700 i halvåret. Lyspunkt er det likevel, i går traff eg Morten på bussen, han bur maks 50 meter unna meg. Fire gater nedanfor bur Knut, og Jon arbeidar nedi her òg. Men eg flyttar lell!

Posten skal (på ingen måte) fram!

Det er lenge sidan eg har vore imponert over det norske postvesenet, og det blir slett ikkje betre med åra! Eg har som kanskje (berre kanskje) kjent flytta inn i ein liten hybel som eg har heilt for meg sjølv, litt over Danmarksplass. Solheimsviken heiter det her. Postnummer og –stad er no 5055 White Trash. Det er så mykje ekle folk her oppe at det er heilt utruleg. Før eg i praksis hadde flytta inn her var eg på den lokale Joker-butikken oppe i hogget, det var søndag og butikken var søndagsope. Eg er, når sant skal seiast, ikkje eit overklassemenneske, men det var eit regelrett kultursjokk å stå i den svært så lange butikkøen. Folk her oppe verkar generelt å vere, styggare, dvaskare i haldninga og i påklednaden, meir uflidde og sjuskete og det er tydeleg at dei er glade i billige pølser og First Price-ketchup, og sjølvsagt øl. Når det gjeld husa her oppe ser det ut som om mange har byrja å pusse opp og stelle i stand utearealet for så å plutseleg ombestemma seg og berre late det stå slik til skrekk og advarsel. Det er og mykje utlendingar her: mange arabarar som av ein eller annan grunn går med frykteleg tunge steg, og sjølvsagt austeuropearar som alltid reparerer bilen eller lossar skitne møblar og bereposar med gudane veit kva ut av denne. Eg er ikkje fordomsfull no, eg ser nemleg med eigne auge at det står LV og PL på bilskiltet. Dei har sjølvsagt kjeften full av filtersigaretter og verkar aggressive mot kvarandre. Spanande å bu i eit multikulturelt samfunn, altså. Og midt oppi dette white trash-helvetet har eg funne meg ein hybel. Det er ein ganske ok hybel, men eg klagar støtt og stadig over dei upraktiske løysingane og at det her og der er rom for oppussing. Kan hende eg har vorte snobbete, men eg har då budd i Russland for eit par år sidan og nokre huslege likskapar er det å registrere seg. Nok om det. Eg har det eg treng, særleg ettersom eg var på IKEA her forleden, apropos white trash, altså, og brukte ikkje så reint lite peng på omtrent alle kategoriar av interiør. Det inkluderar ei god madrass, eit skrivebord, ei bokhylle som nesten tek for mykje plass og ein kontorstol som er dritgod å sitje i men som eg ikkje kan bruke i særleg grad etter leggjetid, ettersom ho som bur under meg har soverom rett under hybelen min og blir litt muggen av lyden av kontorstol-hjul som rullar over golvet. Eg skal ikkje sei noko på det, men det var ein strek i regninga.

No sporar eg visst av. Eg stod opp i dag og åt ein liten frukost og fikla litt med Gamle dampen, altså PC-en min. Eg har ikkje internett her så eg har strippa den for alt som heiter brannmur og antivirus og program ein normalt har i samband med internett, og no går den som eit vått såpestykke på ein spegel! Eg har og kjøpt meg ein flatskjerm, 19 tommar, sjølvsagt widescreen og til ein særs overkommeleg pris, og skapplege pc-høgtalarar slik at eg i mangel på fjernsyn, som eg jo ikkje likar noko særleg uansett, kan sjå seriar eg har lasta ned: Seinfeld, Simpsons, etc. Eg har frykteleg mykje. Når eg hadde ete og dusja og styra litt her, gjekk eg ned på sjølve Danmarksplass. Når eg bestilte pc-skjermen og –høgtalarane bestilte eg i same slengen ein DVD-rom til pc-en sidan eg ikkje hadde ein slik ein. Akkurat denne pakka var ikkje å hente på postkontoret på Danmarksplass, den hadde ved eit uhell havna på Minde. Typisk. Ho som jobba der sa at det skjedde ofte, noko som får meg til å lure på om inkompetens er eit krav for tilsetjing i Posvesenet. Uansett ringte ho dit og bad dei om å sende pakka ned slik at eg kunne hente den. Dette var på torsdag og den ville nok ikkje kome på fredag, sa ho. Men laurdag var det berre å komme. Då skulle den sannsynlegvis vere der. Sannsynlegvis, sjølvsagt. I dag er det laurdag og eg var nede for å handla på den o’ store Coop Mega-butikken tidlegare. Ein må vera tidleg ute, for postkontora likar ikkje å halde ope så lenge, det skulle vel teke seg ut. Der fekk eg ikkje overraskande beskjed om at pakka diverre ikkje var komen. Eg sa at det var greitt, eg fekk heller ta ein tur på måndag. Nei… det gjekk ikkje. Dei fekk ikkje pakker på måndagar, eg måtte heller kome på tysdag. Det er faen meg så provoserande typisk. Shabby folk som jobbar i ei shabby bedrift på ein shabby stad.

Som ein rein (i den grad noko er reint i denne delen av byen) bonus gravde eg i postkassa for å sjå om det var noko post til meg når eg var nesten heime. Eg har eige postkasse på andre sida av gata. Der var det ingenting. Eit eldre og ubarbert par passerte meg akkurat i det eg lukke postkassa og mannen kommenterte: ”Issje nåke pængebrev i dag hællær? Ha-ha-ha!” Herleg. ”Nei, det er forjævlig” sa eg berre. Det er ikkje heilt sant, i dag skal eg og Henriette på kino, så ting kunne vore verre. Eg går sjeldan på kino, sist gong var i februar 2001 og då såg eg Exorsisten i ny version. Før den tid skal eg sjå om det går an å koka seg mat på 2 kvadratmeter kjøken.

"Haustferie"

Det heiter ikkje haustferie når ein er på universitetet, det heiter "studieveke". Då er det ikkje undervisning og ein kan reise heimatt til sine håpefulle og studera der. Eg kom i går, Henriette kjem torsdag og sanneleg kjem ikkje Ingvild òg på fredag. Det betyr at eg har idag og i morgon på å studere for ei heil veke, og det er ikkje noko problem. I utgangspunktet.

Nok om det. Sundag var eg endeleg oppom i Søndre Skogveien 22D for å skriva under kontrakt og få nøklane til krypinnet mitt. Det er i høgste grad eit krypinn, men det er sjarmerande på eit slags slavisk vis og eg reknar ikkje med å bli buande der så lenge som t.d. i Nygårdsgaten. Seinare same dag kom Vegard med alle sakene eg hadde gøymt unna i Fana og eg fann ut at eg har forjævlig mykje bøker. Eg veit ikkje om det held å skaffe seg éi bokhylle eingong, så gale er det. Eg må nemlig sjå å komma meg til Ikea når eg er attendekomen i Bergen neste veke. Eg må ha seng og bokhylle og skrivebord, sidan nokre av tinga som stod på hybelen var litt uefne. Hybelen litt i Solheimsviken, eit ganske typisk "white trash"-område, har eg fått inntrykk av. Heldigvis er det drøye 10 minutt å gå til Gyldenpris og Knut bur fire gater nedanfor meg. Det er butikkar i umiddelbar nærleik òg. Utsikta frå vindauget i gangen er slik:

Eg pakka ut det meste på søndag og pakka i same slengen kofferten min. Så reiste eg til Lærdal tidleg på dagen og vart møtt av eit syn som fekk meg til å tenkje på haust:

Det er på ein måte alltid haust i Lærdal... Vel heime fekk eg mat og eg fekk sendt kleda mine til Gunnlaugs Vaskeri AS. Jaggu låg det ikkje ein pose maltblokk og venta på meg heime! Den tok eg og la i ei skål på stett. Så kokte eg kaffi og baud Lysnø (Arild Lysne, tidlegare Paulsen) på gjestabod via mms med dette biletet. Han klarte ikkje å seie nei.

I dag skal eg lese til går i koma. Det gler eg meg mykje til.