Approdato a Bergen

Ja, litt italiensk overskrift for å vise kva eg har lært der nede, "approdare" tyder "å landa" men som regel i overført betydning. Eg hugsar ikkje heilt kva verbet for å landa eit fly er, eg trur det er "atterrare" men eg er jo ikkje sikker. Eg har altså komme meg heimatt til Noreg og eg ska helse og seie at klimaet var etterlengta. For tida sit eg på den vetle studenthybelen til Henriette og skriv på den nye bærbare pc-en min som eg bestilte før eg forlot Spania. Det er ein Acer som vann ein test og det er bra nok for meg. Pc-en er prima, den. Har Windows Vista og alt, kva meir kan ein ønskje seg? Innebygd webcam for eksempel? Jau, det har den og. No innsåg eg nettopp at eg ikkje har skrive på bloggen etter at eg kom heimatt så eg burde vel fortelje om turen. Alle vil vel høyra om den...

Dei siste dagane gjekk eg og tantene mine ut og spiste tapas, den siste kvelden vart det og heimelaga spansk mat og eg vil eigentleg påstå at Spania ikkje ligg tilbake for Italia i matvegen (sjølv om pastaen er noko for seg sjølv. Pizza er eg så grundig lei av no at eg vil ikkje prata om det eingong). Måndag morgon tok eg farvel med tante Vigdis og så gjekk eg og Gemma til undergrunnsbana. Eg sette igjen eit par handkle og eit par dritbillige sko der som dei kunne kasta eller bruka, alt etter kva dei ville, og dessutan hadde eg ommøblert litt i bagasjen og flytta bøkene over til sekken. No var kofferten berre 22 kilo. Den var tung å dra på likevel, for trappeoppgangar og gater er ikkje tilpassa folk med store koffertar. Gemma følgde meg heilt til flyplassen og hjalp meg litt der nede, ettersom det herskar fullt kaos i Spania no som ferien så smått er i gang og alle skal ta fly. Me vart ståande og prata i innsjekkingskøen med ein argentinsk familiefar som eg misteinkjer at var stinn i gryn. Så takka eg for opphaldet og smaug meg gjennom sikkerheitskontrollen og kjøpte meg overprisa sandwichar og deretter gjekk eg og venta på ombordstigning. Det skulle bli ei lang venting. Flyavgangen stod oppført som 12.30 overalt, og klokka 12.40 byrja dei å sleppa folk ombord. Inne i flyet stressa kjerringane i skjørt med å få oss raskt på plass slik at me rakk avgangstida, men me missa med eitt simpelt minutt og måtte venta på ny avgangstid. Etter circa ein time fekk me ta av. Eg tok eit fint bilete av Pyrineane (eg var velsigna med vindusplass og godt vêr):

Klikk på biletet så vert det stort og gilt! Me landa sjølvsagt godt forseinka i Oslo og så fort eg kom meg ut av flyet sprang eg bort på Tax Free'en og handla for godt over tusenlappen og fekk samtidig kvitta meg med dei siste euro'ane. Så fann eg bagasjen min, gjekk ut, gjekk innatt (slik gjer ein det på Gardermoen) og droppa bagasjen min, som det jo heiter. Der fekk eg beskjed om at eg eigentleg måtte sjekka inn på nytt og ikkje berre droppa bagasjen fordi flyet eg skulle ta vidare til Bergen allereie hadde reist pga. forseinkinga frå Spania, men det gjekk. Eg fekk derimot ikkje boardingkort, så det måtte eg be om i ein annan skranke. Men det gjekk greitt. På Gardermoen spiste eg ein baguett og drakk ei flaske Pepsi til den beskjedne prisen på 81 kroner... Godt å vera i Noreg att. Medan eg venta såg eg forresten to kjendisar: Steinar Sagen og ei kjerring frå God Morgen Norge. Det er ikkje mykje å bry seg om.
Eg venta i halvannan time før eg reiste vidare til Bergen og det var overskya heile vegen. Som forventa, altså. Vel framme henta eg bagasjen min og venta i ein halvtime på flybussen utanfor flyplassen i 15 varmegrader og overskya vêr. Det var heilt greitt, eg har sakna den friske lufta sidan eg reiste, omtrent. Så tok eg bussen til Gyldenpris der Henriette venta på meg. Medan eg dusja av meg 12 timar med reising lagde ho steikte pølser og potetstappe (eg har vore underernært på poteter i lang tid) og det smakte jævlig bra.

Dei siste dagane har eg ikkje gjort så mykje. Eg har tusla omkring i byen og eg har pusla med den nye pc-en min. Mykje ein kan finna på med ny pc. No skal eg snart skriva eit reisebrev til Helg og Kvardag, for det har eg lova. Her i byen blir eg til onsdag neste veke og så reiser eg heim. Då er Kom Haimatt-festen over; eg kjem heimatt når eg vil, ikkje når andre vil!